| Afgelopen juli is er een groep jongeren, van verschillende religieuze achtergronden, uit Amersfoort naar Taize geweest. Hieronder leest u enkele persoonlijke ervaringen. |
|
Jara en Klara: Ons gespreksgroepje is erg tof. We zijn erg europees met drie Duitsers, 2 Portugezen, een Zweed en natuurlijk twee Nederlanders (wij). Met de Duitsers en de Zweed gaat het communiceren erg vlot, de Portugezen zijn afwachtender door de taal maar toch erg betrokken. Na een dag ze te kennen maken we als we ze tegenkomen al een praatje, net zoals met andere mensen die we hier ontmoet hebben. Het is toch erg bijzonder om met 3000 Taizégangers stil te kunnen zijn in de kerk. Dan voel je je echt verbonden met elkaar. |
|
Saskia: Afgelopen dinsdag hebben we kennis gemaakt met broeder Sebastiaan. Hij heeft ons uitgelegd hoe hij hier is gekomen en waar Taize voor staat. Het meest bijzondere vond ik hoe de broeders met de dood van frere Roger omgingen. Nadat hij gedood was gingen de broeders zingen en zetten de dienst voort, onderwijl werd frere roger weggedragen. Dat vond ik zo’n bijzonder en aangrijpend verhaal … Over het kloosterleven wilde broeder Sebastiaan niet veel kwijt wat ik wel jammer vond want ik ben wel benieuwd hoe zo’n alledaags leven er uit ziet.
|
 |
|
Youri: De ontmoetingen met God ervaar ik hier zeker en dat is toch een van de redenen dat ik hier ben. Ik hoop dat met mij de vele anderen dit net zo mogen ervaren, zeker voor de zoekenden en voor hen die twijfelen. Zeker op deze leeftijd is het belangrijk te weten dat je mag zijn wie je bent en dat je geliefd bent. Zoek gerust en ga je weg. Sander: Mijn allereerste keer Taize. Wat een ervaring! De eerste dag begreep ik niet goed wat men zo mooi vond aan Taize, maar nu begrijp ik het. De rust die je vindt tussen duizenden mensen is aangrijpend en onvoorstelbaar. Je kunt hier echt zijn zoals je bent: zwart of wit, rijk of arm of wat voor kleding je draagt, het maakt niet uit. Het is bijna een stukje hemel op aarde. Verwacht geen luxe banken of stoelen, geen zelf-controleerbare douche, maar verwacht een plek waar je met mensen van alle landen van de wereld werkt, eet, leeft, bidt, praat en zingt op een sobere levenswijze. Eigenlijk kom ik niets te kort maar ben ik gaan accepteren wat ik heb en we ik ben. Na de vakantie gaan we door. We komen één keer per maand bij elkaar om te zingen, uit de Schrift te lezen, te bidden en stil te zijn. Wil je informatie over deze bij eenkomsten: |