Activiteiten van jongeren
Aanloop naar Paaswake
Nina Valk schrijft hierover het volgende:
Op zaterdag 7 april was het weer tijd voor de Paaswake. Net als de voorgaande jaren werd deze gehouden in de Oud-Katholieke kerk. Om ons met de jongerengroep voor te bereiden kwamen we al om drie uur bij elkaar. We startten met het programma en raakten we in gesprek over Pasen en in het bijzonder de uitvoering van de Passion in Rotterdam.Wij waren van mening dat hier het verhaal heel erg duidelijk werd uitgelegd aan de hand van goed gekozen popnummers. Als verdieping op het verhaal van de lijdensweg van Jezus kregen we nummers te zien uit een musicalversie van het verhaal. Hier miste echter de rode draad. Voor mensen die het verhaal van de lijdensweg niet kenden zou het verhaal niet zijn overgekomen. Misschien is het goed om ons toch meer te verdiepen in The Passion, wat meer naar onze tijd is gehaald. Toen de film was afgelopen was het alweer tijd om te eten. De tafel werd gedekt en de lasagne verscheen.
Na de maaltijd had Angela Berben een presentatie gemaakt over hoop en luisteren naar wat je hart je ingeeft. De laatste dia was een gedicht met een treffende achtergrond. Hierin zie je de grot zonder de steen die haar afdekte. Ook zie je een hart. De essentie van dit plaatje was dat je naar je hart moet luisteren. Soms gebeuren er dingen die je liever anders had gezien of gedaan. Om ons hier nog beter van bewust te maken was aan deze slide een liedje toegevoegd.
Zwart – wit van Frank Boeijen. In dit nummer speelt het verhaal van een gewone jongen met een donkerdere huidskleur. Hij loopt over straat en wordt neergestoken. Niemand wil hem helpen. Dit was een racistische moord. Deze was aanleiding voor het schrijven van dit nummer:
Wie wil er bloed op de achterbank van de werkelijkheid.
Denk niet wit, denk niet zwart
Denk niet zwart-wit maar in de kleur van je hart.
Deze regels zijn zo eenvoudig te lezen en te begrijpen. Maar als het er op aankomt zijn er maar weinig mensen zo sterk en dapper zich los te maken en echt te laten merken wat hun hart voelt en hiernaar te handelen. Tot die tijd kunnen we dit nummer allemaal meezingen en hopen dat we ooit zo sterk zullen worden en hier wel tegen op durven te staan.
Met deze tekst in ons achterhoofd kregen we vervolgens een opdracht. Die bestond uit een collage maken van dingen die HOOP geven. Waar kan men hoop uit putten? Geldt dat ook voor kleine dingen? Dit waren vragen die we onszelf moesten stellen. Onze collage kon hier in sommige gevallen antwoord op geven.
Uiteindelijk was dit allemaal slechts voorbereiding. Het was bijna negen uur en die dienst zou beginnen. We stonden buiten al klaar. Iedereen zijn tekst bij de hand. Voor velen was het nu de eerste keer. Soms was de spanning voelbaar. Maar iedereen heeft zijn deel of taak verricht. Deze bestonden uit voorlezen, water in het doopvont schenken, collecteren, het vuur dragen. De jongeren hadden een groot aandeel in de dienst. Na afloop was er gelegenheid tot een kopje koffie en een stuk paasstol. Vele complimenten werden gegeven na de dienst. Daar stonden we dan na weer een prachtige paaswake.
De Heer was wederom waarlijk opgestaan.